悼室人

悼室人原文：

老和尚奉闲已经去世，他留下的只有一座藏骨灰的新塔，我们也没有机会再到那儿去看看当年题过字的破壁了。老和尚的骨灰塔和我们的题壁，是不是同飞鸿在雪地上偶然留下的爪印差不多呢！
贫僧显孝寺长老是也。谁想香积厨下吃酒肉的那个和尚，原来是个真僧，今日升堂说法。众僧响动法器，请师父出来。十方同聚会。个个学无为。此是选佛场，心空及第归。大丈夫具决烈志气，慷慨英灵，踏破化城，归家稳坐。上不见有贤圣，下不见有凡愚；外不见有是非，内不见有自己。净裸裸，赤泼泼，一念不生。桶底则脱，岂不是心空也。且问大众，到这里还有人我是非么？到这里还有玄妙理性么？直如红炉上一点雪相似，岂不是选佛场也。虽然如是，又说阶梯，再不说阶梯一句，作怎么道千圣会中无影迹，万人丛里夺高标。大众恐有不能了达，心生疑惑者，请垂下问，我与他抽丁拔楔。法座下有甚么不能了达，钉嘴钱舌，铜头铁额，火眼金睛，都来问禅。上告我师和尚，贫僧特来问禅。速道。甚的明来明如日？甚的暗来暗似漆？甚的苦来苦似柏？甚的甜来甜似蜜？你一句家问将来。甚的明来明如日？佛性本来明如日。甚的暗来暗似漆？众生迷却暗如漆。甚的苦来苦似柏？噤声！若是阿鼻地狱门。甚的甜来甜似蜜？甜是般若波罗蜜。且归林下去，来日再参禅。上告我师和尚，行者特来问禅。速道。瓦片将来水上撇，有如步步踏青波。有力之人登彼岸，无力之人落奈何。为甚和尚快吃酪？饶你嘴尖舌头快，依然跟我墨路来。无眼和尚往南走，合眼静坐到西方。和尚从来好吃茶，终朝每日采茶芽。采(...)
爹，我则零支着使罢。行钱，将一两银子来与罗和孩儿。等你使的无了呵，再来取。爹，孩儿也不敢多要，只先支一钱银子，买一条扁担，我做大买卖去也。做甚么大买卖？我只去妓馆家做闲的去也。天色晚了也，婆婆，你先歇息去，我宅前院后烧香去来。理会的。我来到这粉房。我来到这油房。我来到这后槽门首。是甚么人这般说话，我试听咱。马哥，你当初为甚么来？我当初少庞居士十五两银子，无的还他，我死之后，变做马填还他。驴哥，你可为甚么来？我当初少庞居士的十两银子，无钱还他，死后变做个驴儿与他拽磨。牛哥，你可为甚么来？你不知道，我在生之时，借了庞居士银十两，本利该二十两，不曾还他，我如今变一只牛来填还他。嗨，兀的不唬杀我也！我当初本做善事来，谁想弄巧成拙，兀的不都放做来生债也！
本文有如一出独幕话剧，全篇由对话组成。以对话展开波澜起伏的情节，以对话展现人物的性格与内心世界。以情节而论，两个“前”字的撞击，一石激起千层浪。先是“左右”狗仗人势的责问，颜斶舌战齐国群臣(...)
就此诗全篇的内容来看，它所表现的思想感情是相当复杂的：既有激昂的，又有低沉的；既有豪迈的，又有悲凉的；既有激动人心的“逆胡未灭心未平，孤剑床头铿有声”，又有使人感到凄凉的“破驿梦回灯欲死，打窗风雨正三更”；既有“前年脍鲸东海上，白浪如山寄豪壮”的绘人，有境界开阔的感觉，又有“今年摧颓最堪笑，华发苍颜羞自照”的令人意志消沉。正因为这样，所以它给人的感觉，像是慷慨激昂，又像是抑郁悲凉，但从诗的结句来看，后者(...)
可早来到馆驿也，我关上这门。先生，你休大惊小怪的，则怕有人知道。将茶饭来，先生食用咱。庞涓。您和我同堂学业，转笔抄书，相守十年有余，谁想如此狠毒也。小官庞涓是也。颇奈孙膑无礼，他原来诈风魔，竟自走了也。我观将星落在馆驿里面。大小三军，将这座馆驿周围把住者。令人，与我唤出卜商那厮来。理会的。先生怎了也？有庞涓在馆驿门首，如之奈何？你不要顾我，你则自去对付他。元帅唤小官做甚么？卜商，你是小国之臣，怎敢将孙膑潜藏这馆驿中！你从实的说，有也是无？小官从来不知甚么孙膑。你道无有，我入馆驿中搜去。若搜出孙膑来呵，你的性命可也不保。令人，将卜商拿住，休教走了。我入馆驿搜去。大小三军，与我前后仔细搜者！前后都无。屋上瞧。屋上也无。井里捞！井里也无。前后都无。这厮可往那里去了？孙膑，你不在这里便罢，你若在这里，你听者：我只为那摆阵时结下的冤仇。要杀你也是我来，刖了足也是我来。我若今日见你呵，将你活剁做两三截。你要活时恰似井底捞明月。我若拿住你呵，你道兄弟饶了我者。要我饶你呵，则除是九重天滴溜溜飞下一纸郊天赦来。这前后委实的是无。卜商，你敢偷出孙膑去么？小官要孙膑何用？令人，放了卜商者。多谢元帅。卜商，恰才我若搜了孙膑来，我不道的饶了你哩。你如今几时回去？小官明日便回去。你往那一门去？我往东门去。比及你来时，我先在东门等你，将你那人夫都点过，茶车里都搜过。你若带出孙膑去呵，你见么？俺这里雄兵百万，战将千员，有一日兵临城下，将至壕边，四下里安营，八下里札寨，兵打你城池，马践你山川。卜商，那其间悔之晚矣。兀的不唬杀我也！恰才与孙先生正吃饭哩，忽听的庞元帅下马，围了馆驿，搜寻孙膑。且喜的搜不着，不知可往那里去了。孙膑你好强也！宠涓你好狠也！嗨，卜商，你好险也！待我叫一声：孙先(...)
阆苑仙家白锦袍，海中银阙宴蟠桃。三更月下鸾声远，万里风头鹤背高。子童乃九灵大妙金母是也。为因蟠桃会上，金童玉女，一念思凡，罚往下方，投胎托化，配为夫妇。他如今业缘满足。铁拐李，你须直到人间，引度他还归仙界，不可迟也。贫道既领仙旨，便索往下方引度他二人走一遭去。领仙旨按落云头，到女直度脱凡流。全凭我这条拐神通变化，不由他不随我共返丹丘。自家女直人氏，叫做金安寿，嫡亲的两口儿，别无甚碎小。(...)
远行的人早早就骑上了骏马，行途直指蓟城的旁边。蓟城北通大漠，我万里辞别故乡。大漠瀚海上，燃起万千烽火，黄沙之中，曾是千百年来的战场。军书急迫，发至上郡，春色青青，越过了中州河阳。长安宫中的柳条已经婀娜多姿，塞北地区的桑条依然颜色青青，琵琶呜咽，弹出令人泪垂的出塞曲，横笛声声，令人肝肠寸断。

悼室人拼音解读：

lǎo hé shàng fèng xián yǐ jīng qù shì ，tā liú xià de zhī yǒu yī zuò cáng gǔ huī de xīn tǎ ，wǒ men yě méi yǒu jī huì zài dào nà ér qù kàn kàn dāng nián tí guò zì de pò bì le 。lǎo hé shàng de gǔ huī tǎ hé wǒ men de tí bì ，shì bú shì tóng fēi hóng zài xuě dì shàng ǒu rán liú xià de zhǎo yìn chà bú duō ne ！
pín sēng xiǎn xiào sì zhǎng lǎo shì yě 。shuí xiǎng xiāng jī chú xià chī jiǔ ròu de nà gè hé shàng ，yuán lái shì gè zhēn sēng ，jīn rì shēng táng shuō fǎ 。zhòng sēng xiǎng dòng fǎ qì ，qǐng shī fù chū lái 。shí fāng tóng jù huì 。gè gè xué wú wéi 。cǐ shì xuǎn fó chǎng ，xīn kōng jí dì guī 。dà zhàng fū jù jué liè zhì qì ，kāng kǎi yīng líng ，tà pò huà chéng ，guī jiā wěn zuò 。shàng bú jiàn yǒu xián shèng ，xià bú jiàn yǒu fán yú ；wài bú jiàn yǒu shì fēi ，nèi bú jiàn yǒu zì jǐ 。jìng luǒ luǒ ，chì pō pō ，yī niàn bú shēng 。tǒng dǐ zé tuō ，qǐ bú shì xīn kōng yě 。qiě wèn dà zhòng ，dào zhè lǐ hái yǒu rén wǒ shì fēi me ？dào zhè lǐ hái yǒu xuán miào lǐ xìng me ？zhí rú hóng lú shàng yī diǎn xuě xiàng sì ，qǐ bú shì xuǎn fó chǎng yě 。suī rán rú shì ，yòu shuō jiē tī ，zài bú shuō jiē tī yī jù ，zuò zěn me dào qiān shèng huì zhōng wú yǐng jì ，wàn rén cóng lǐ duó gāo biāo 。dà zhòng kǒng yǒu bú néng le dá ，xīn shēng yí huò zhě ，qǐng chuí xià wèn ，wǒ yǔ tā chōu dīng bá xiē 。fǎ zuò xià yǒu shèn me bú néng le dá ，dìng zuǐ qián shé ，tóng tóu tiě é ，huǒ yǎn jīn jīng ，dōu lái wèn chán 。shàng gào wǒ shī hé shàng ，pín sēng tè lái wèn chán 。sù dào 。shèn de míng lái míng rú rì ？shèn de àn lái àn sì qī ？shèn de kǔ lái kǔ sì bǎi ？shèn de tián lái tián sì mì ？nǐ yī jù jiā wèn jiāng lái 。shèn de míng lái míng rú rì ？fó xìng běn lái míng rú rì 。shèn de àn lái àn sì qī ？zhòng shēng mí què àn rú qī 。shèn de kǔ lái kǔ sì bǎi ？jìn shēng ！ruò shì ā bí dì yù mén 。shèn de tián lái tián sì mì ？tián shì bān ruò bō luó mì 。qiě guī lín xià qù ，lái rì zài cān chán 。shàng gào wǒ shī hé shàng ，háng zhě tè lái wèn chán 。sù dào 。wǎ piàn jiāng lái shuǐ shàng piě ，yǒu rú bù bù tà qīng bō 。yǒu lì zhī rén dēng bǐ àn ，wú lì zhī rén luò nài hé 。wéi shèn hé shàng kuài chī lào ？ráo nǐ zuǐ jiān shé tóu kuài ，yī rán gēn wǒ mò lù lái 。wú yǎn hé shàng wǎng nán zǒu ，hé yǎn jìng zuò dào xī fāng 。hé shàng cóng lái hǎo chī chá ，zhōng cháo měi rì cǎi chá yá 。cǎi (...)
diē ，wǒ zé líng zhī zhe shǐ bà 。háng qián ，jiāng yī liǎng yín zǐ lái yǔ luó hé hái ér 。děng nǐ shǐ de wú le hē ，zài lái qǔ 。diē ，hái ér yě bú gǎn duō yào ，zhī xiān zhī yī qián yín zǐ ，mǎi yī tiáo biǎn dān ，wǒ zuò dà mǎi mài qù yě 。zuò shèn me dà mǎi mài ？wǒ zhī qù jì guǎn jiā zuò xián de qù yě 。tiān sè wǎn le yě ，pó pó ，nǐ xiān xiē xī qù ，wǒ zhái qián yuàn hòu shāo xiāng qù lái 。lǐ huì de 。wǒ lái dào zhè fěn fáng 。wǒ lái dào zhè yóu fáng 。wǒ lái dào zhè hòu cáo mén shǒu 。shì shèn me rén zhè bān shuō huà ，wǒ shì tīng zán 。mǎ gē ，nǐ dāng chū wéi shèn me lái ？wǒ dāng chū shǎo páng jū shì shí wǔ liǎng yín zǐ ，wú de hái tā ，wǒ sǐ zhī hòu ，biàn zuò mǎ tián hái tā 。lǘ gē ，nǐ kě wéi shèn me lái ？wǒ dāng chū shǎo páng jū shì de shí liǎng yín zǐ ，wú qián hái tā ，sǐ hòu biàn zuò gè lǘ ér yǔ tā zhuài mó 。niú gē ，nǐ kě wéi shèn me lái ？nǐ bú zhī dào ，wǒ zài shēng zhī shí ，jiè le páng jū shì yín shí liǎng ，běn lì gāi èr shí liǎng ，bú céng hái tā ，wǒ rú jīn biàn yī zhī niú lái tián hái tā 。hēi ，wū de bú hǔ shā wǒ yě ！wǒ dāng chū běn zuò shàn shì lái ，shuí xiǎng nòng qiǎo chéng zhuō ，wū de bú dōu fàng zuò lái shēng zhài yě ！
běn wén yǒu rú yī chū dú mù huà jù ，quán piān yóu duì huà zǔ chéng 。yǐ duì huà zhǎn kāi bō lán qǐ fú de qíng jiē ，yǐ duì huà zhǎn xiàn rén wù de xìng gé yǔ nèi xīn shì jiè 。yǐ qíng jiē ér lùn ，liǎng gè “qián ”zì de zhuàng jī ，yī shí jī qǐ qiān céng làng 。xiān shì “zuǒ yòu ”gǒu zhàng rén shì de zé wèn ，yán chù shé zhàn qí guó qún chén (...)
jiù cǐ shī quán piān de nèi róng lái kàn ，tā suǒ biǎo xiàn de sī xiǎng gǎn qíng shì xiàng dāng fù zá de ：jì yǒu jī áng de ，yòu yǒu dī chén de ；jì yǒu háo mài de ，yòu yǒu bēi liáng de ；jì yǒu jī dòng rén xīn de “nì hú wèi miè xīn wèi píng ，gū jiàn chuáng tóu kēng yǒu shēng ”，yòu yǒu shǐ rén gǎn dào qī liáng de “pò yì mèng huí dēng yù sǐ ，dǎ chuāng fēng yǔ zhèng sān gèng ”；jì yǒu “qián nián kuài jīng dōng hǎi shàng ，bái làng rú shān jì háo zhuàng ”de huì rén ，yǒu jìng jiè kāi kuò de gǎn jiào ，yòu yǒu “jīn nián cuī tuí zuì kān xiào ，huá fā cāng yán xiū zì zhào ”de lìng rén yì zhì xiāo chén 。zhèng yīn wéi zhè yàng ，suǒ yǐ tā gěi rén de gǎn jiào ，xiàng shì kāng kǎi jī áng ，yòu xiàng shì yì yù bēi liáng ，dàn cóng shī de jié jù lái kàn ，hòu zhě (...)
kě zǎo lái dào guǎn yì yě ，wǒ guān shàng zhè mén 。xiān shēng ，nǐ xiū dà jīng xiǎo guài de ，zé pà yǒu rén zhī dào 。jiāng chá fàn lái ，xiān shēng shí yòng zán 。páng juān 。nín hé wǒ tóng táng xué yè ，zhuǎn bǐ chāo shū ，xiàng shǒu shí nián yǒu yú ，shuí xiǎng rú cǐ hěn dú yě 。xiǎo guān páng juān shì yě 。pō nài sūn bìn wú lǐ ，tā yuán lái zhà fēng mó ，jìng zì zǒu le yě 。wǒ guān jiāng xīng luò zài guǎn yì lǐ miàn 。dà xiǎo sān jun1 ，jiāng zhè zuò guǎn yì zhōu wéi bǎ zhù zhě 。lìng rén ，yǔ wǒ huàn chū bo shāng nà sī lái 。lǐ huì de 。xiān shēng zěn le yě ？yǒu páng juān zài guǎn yì mén shǒu ，rú zhī nài hé ？nǐ bú yào gù wǒ ，nǐ zé zì qù duì fù tā 。yuán shuài huàn xiǎo guān zuò shèn me ？bo shāng ，nǐ shì xiǎo guó zhī chén ，zěn gǎn jiāng sūn bìn qián cáng zhè guǎn yì zhōng ！nǐ cóng shí de shuō ，yǒu yě shì wú ？xiǎo guān cóng lái bú zhī shèn me sūn bìn 。nǐ dào wú yǒu ，wǒ rù guǎn yì zhōng sōu qù 。ruò sōu chū sūn bìn lái hē ，nǐ de xìng mìng kě yě bú bǎo 。lìng rén ，jiāng bo shāng ná zhù ，xiū jiāo zǒu le 。wǒ rù guǎn yì sōu qù 。dà xiǎo sān jun1 ，yǔ wǒ qián hòu zǎi xì sōu zhě ！qián hòu dōu wú 。wū shàng qiáo 。wū shàng yě wú 。jǐng lǐ lāo ！jǐng lǐ yě wú 。qián hòu dōu wú 。zhè sī kě wǎng nà lǐ qù le ？sūn bìn ，nǐ bú zài zhè lǐ biàn bà ，nǐ ruò zài zhè lǐ ，nǐ tīng zhě ：wǒ zhī wéi nà bǎi zhèn shí jié xià de yuān chóu 。yào shā nǐ yě shì wǒ lái ，yuè le zú yě shì wǒ lái 。wǒ ruò jīn rì jiàn nǐ hē ，jiāng nǐ huó duò zuò liǎng sān jié 。nǐ yào huó shí qià sì jǐng dǐ lāo míng yuè 。wǒ ruò ná zhù nǐ hē ，nǐ dào xiōng dì ráo le wǒ zhě 。yào wǒ ráo nǐ hē ，zé chú shì jiǔ zhòng tiān dī liū liū fēi xià yī zhǐ jiāo tiān shè lái 。zhè qián hòu wěi shí de shì wú 。bo shāng ，nǐ gǎn tōu chū sūn bìn qù me ？xiǎo guān yào sūn bìn hé yòng ？lìng rén ，fàng le bo shāng zhě 。duō xiè yuán shuài 。bo shāng ，qià cái wǒ ruò sōu le sūn bìn lái ，wǒ bú dào de ráo le nǐ lǐ 。nǐ rú jīn jǐ shí huí qù ？xiǎo guān míng rì biàn huí qù 。nǐ wǎng nà yī mén qù ？wǒ wǎng dōng mén qù 。bǐ jí nǐ lái shí ，wǒ xiān zài dōng mén děng nǐ ，jiāng nǐ nà rén fū dōu diǎn guò ，chá chē lǐ dōu sōu guò 。nǐ ruò dài chū sūn bìn qù hē ，nǐ jiàn me ？ǎn zhè lǐ xióng bīng bǎi wàn ，zhàn jiāng qiān yuán ，yǒu yī rì bīng lín chéng xià ，jiāng zhì háo biān ，sì xià lǐ ān yíng ，bā xià lǐ zhá zhài ，bīng dǎ nǐ chéng chí ，mǎ jiàn nǐ shān chuān 。bo shāng ，nà qí jiān huǐ zhī wǎn yǐ 。wū de bú hǔ shā wǒ yě ！qià cái yǔ sūn xiān shēng zhèng chī fàn lǐ ，hū tīng de páng yuán shuài xià mǎ ，wéi le guǎn yì ，sōu xún sūn bìn 。qiě xǐ de sōu bú zhe ，bú zhī kě wǎng nà lǐ qù le 。sūn bìn nǐ hǎo qiáng yě ！chǒng juān nǐ hǎo hěn yě ！hēi ，bo shāng ，nǐ hǎo xiǎn yě ！dài wǒ jiào yī shēng ：sūn xiān (...)
láng yuàn xiān jiā bái jǐn páo ，hǎi zhōng yín què yàn pán táo 。sān gèng yuè xià luán shēng yuǎn ，wàn lǐ fēng tóu hè bèi gāo 。zǐ tóng nǎi jiǔ líng dà miào jīn mǔ shì yě 。wéi yīn pán táo huì shàng ，jīn tóng yù nǚ ，yī niàn sī fán ，fá wǎng xià fāng ，tóu tāi tuō huà ，pèi wéi fū fù 。tā rú jīn yè yuán mǎn zú 。tiě guǎi lǐ ，nǐ xū zhí dào rén jiān ，yǐn dù tā hái guī xiān jiè ，bú kě chí yě 。pín dào jì lǐng xiān zhǐ ，biàn suǒ wǎng xià fāng yǐn dù tā èr rén zǒu yī zāo qù 。lǐng xiān zhǐ àn luò yún tóu ，dào nǚ zhí dù tuō fán liú 。quán píng wǒ zhè tiáo guǎi shén tōng biàn huà ，bú yóu tā bú suí wǒ gòng fǎn dān qiū 。zì jiā nǚ zhí rén shì ，jiào zuò jīn ān shòu ，dí qīn de liǎng kǒu ér ，bié wú shèn suì xiǎo 。(...)
yuǎn háng de rén zǎo zǎo jiù qí shàng le jun4 mǎ ，háng tú zhí zhǐ jì chéng de páng biān 。jì chéng běi tōng dà mò ，wǒ wàn lǐ cí bié gù xiāng 。dà mò hàn hǎi shàng ，rán qǐ wàn qiān fēng huǒ ，huáng shā zhī zhōng ，céng shì qiān bǎi nián lái de zhàn chǎng 。jun1 shū jí pò ，fā zhì shàng jun4 ，chūn sè qīng qīng ，yuè guò le zhōng zhōu hé yáng 。zhǎng ān gōng zhōng de liǔ tiáo yǐ jīng ē nà duō zī ，sāi běi dì qū de sāng tiáo yī rán yán sè qīng qīng ，pí pá wū yān ，dàn chū lìng rén lèi chuí de chū sāi qǔ ，héng dí shēng shēng ，lìng rén gān cháng cùn duàn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

远行的人早早就骑上了骏马，行途直指蓟城的旁边。蓟城北通大漠，我万里辞别故乡。大漠瀚海上，燃起万千烽火，黄沙之中，曾是千百年来的战场。军书急迫，发至上郡，春色青青，越过了中州河阳。长安宫中的柳条已经婀娜多姿，塞北地区的桑条依然颜色青青，琵琶呜咽，弹出令人泪垂的出塞曲，横笛声声，令人肝肠寸断。
正是这种国家民族之爱，所以下片一开始作者就站在爱国家、爱民族的高度，当此凌波南下之时，北望中原，痛感妖氛未扫，不禁发出了对英雄的渴求和呼唤。渴望有英雄出来扫净妖氛，恢复中原。上下两片，意脉相连。当时并非没有英雄。宗泽、李纲都力主抗金，收复失地，但都为投降派所阻。或忧愤成疾而死，或连遭排挤贬斥，无一得志。他想到眼前放船千里的地方，也正是三国时，蜀吴联军抗曹的故地。当年诸葛亮何等英雄，奇谋报国，指挥若定。因后主懦弱，佞臣误国，终于“尘昏白羽”，大业未成。隐喻自己也和其他英雄一样，虽有“壮心”，无奈“奇谋不用”，英雄无用武之地。这种心情，他在《苏幕遮》词中也曾表示过：“有奇才，无用处，壮节飘零，受尽人间苦。”进而由眼前的地域特点和国家形势联想到西(...)
老学庵是陆游晚年蛰居故乡山阴（今浙江绍兴）时书斋的名字。“初归誓墓老乡邦，手结茆茨近小江。”（《庵中晨起书触目》）宋光宗绍熙元年（1190），陆游辞官返回故里山阴，建起了这个“竹间仅有屋三楹，虽号吾庐实客亭”（《题庵壁》）的书斋，以师旷“老而好学，如炳烛之明”为自己的书斋取名为“老学庵”。陆游建成老学庵之后，还是非常兴奋的，于是就在墙壁上题写了这首诗。这也是他首次提到“老学庵”的诗。老学庵在镜湖之滨，背绕青山，面临碧水，空气新鲜，环境安适。陆游很喜欢他这个书斋，他在另一首《题庵壁》诗中写道：“万叠青山绕镜湖，数椽最爱野人居。”但陆游并非闭门读书，不问世事，而是一直关心着祖国的命运和前途。他的《老学庵》诗写道：“老学衡茅底，秋毫敢自欺？开编常默识，闭户有余师。大节艰(...)

相关赏析

七、八两句就“酣高楼”进一步渲染双方的意兴，说彼此都怀有豪情逸兴、雄心壮志，酒酣兴发，更是飘然欲飞，想登上青天揽取(...)
词人来到江边，见秋江上满眼芙蓉，红艳夺目，与其时自家心境大相径庭，所以心里嘀咕，产生了这样奇怪的想头，正如伤春的人，责怪花开鸟鸣，可谓推陈出新之笔，以此暗写愁怀，颇为沉郁。“放眼暮江千顷”句，补出上文见芙蓉时己在江边，不疏不漏，“暮”字又回应“斜日”。这千顷大江，“中有离愁万斛，无处落征鸿”，转出写愁正题。以往文人写愁，方式较多：李煜以“一江春水向东流”（《虞美人》）喻之；贺铸以“一川烟草，满城风絮，梅子黄时雨(...)
词作开首词人把时间安排在深秋时节，直陈闺中少妇因秋来而“愁更深”。自宋玉悲秋以来，对秋的无奈与叹喟几乎成了诗歌的一个传统题材。而对妇女来说，则有更深一层含义在，那就是如汉代班婕妤在《怨歌行》中所言的：“常恐秋节至，凉飚夺炎热。弃捐箧笥中，恩情中道绝。”这或许便是词作中女主人公为何秋来而“愁更深”的主要原因了。紧接次句词人没有继续写这位女子愁深的程度，转而刻画她的外形：“黛拂双蛾浅”。这句是说女主人公因孤寂，心绪不好，无心刻意修饰自己的面庞，从而把上句所言的“愁”的内涵具体化和明朗化了。“翠袖怯天寒，修竹萧萧晚”二句，是化(...)
宋沈义父云：“咏物词，最忌说出题字。”（《乐府指迷》）这首咏草词虽不着一“草”字(...)
第二段写范纯仁。“两持庆州节”，指1074年（熙宁七年）及1085年（元丰八年）两度为庆州知州。“骐驎地上行”袭用杜甫的诗句“肯使骐驎地上行”（《骢马行》）。骐驎是一种良马，《商君书·画策》：“骐驎騄駬，每一日千里。”驰骋广野的千里马正用以比喻范纯仁。“潭潭”二句写他戍边卫国的雄姿。“潭潭”，深沉宽广，形容他的统帅气度，如卧虎镇边，敌人望而生畏，不敢轻举妄动。“边头”一句则写他的惠政：劝民耕桑，抚循百姓，使他们生儿育女，安居乐业。同上段的中间二句一样，这两句也是一个对比：对敌人有卧虎之威，对人民则具长者之仁。“折冲”一句承上经略边事之意而来，是活用成语。《晏子春秋》：“夫不出尊俎之间，而折冲于千里之外，晏子之谓也。”原指在杯酒言谈之间就能御敌致胜于千里之外，此(...)

作者介绍

李思聪 宋道士。虔州赣县人。相传遇异人得一宝镜，悬镜而卧，能神游洞天海岳。尝忆所游模写为图，并题咏之。仁宗皇祐间进上，赐号洞渊大师冲妙先生。